Przechodniu!

Przechodniu! Obyś w Polskę jak ten Zmarły wierzył!

Idź w czyn! Niech dobry przykład serce twe ośmieli.

Twój brat wygnaniec drogi syberyjskie zmierzył,

Prześladowanie długo cierpiał w Cytadeli,

A przecież dobre serce w wichrach nie ochłódło,

Ani je południowe żary nie wypiekły.

Podziwiaj nieprzebrane to cudowne źródło,

Z którego myśli wzniosłe i łzy czyste ciekły.

A jeżeli już w Polskę zwątpiłeś bez końca,

Odejdź i cieniem swoim nie zasłaniaj słońca...